ڕوخساری ئاڤانت-گارد لە ئەمڕۆدا
DOI:
https://doi.org/10.25156/ptjhss.v4n2y2023.pp654-665الكلمات المفتاحية:
avant-garde, artistic autonomy, artistic heteronomy, social criticism, originality and repetitionالملخص
پوختەی توێژینەوە
ئەم توێژینەوەیە هەوڵ دەدات کە پێگەی هونەری ئاڤانت-گارد دیاری بکات لە ئەمڕۆدا، لە ڕووی ئامانج و هەڵوێست و ڕەگە مێژوویەکانی و بەشێک لە تاک و گروپ و تۆڕەکانی و جوڵانەوەکانی، کە ئەگەر چی دیاردەی ئاڤانت-گاردە هونەرییەکان بە کۆمەڵ وەک یەک ڕێڕەو دەبینرێن بەڵام هەر یەکێکیان خاوەن کۆنتێکست و جینالۆجی و ڕوانگەی ئێستاتیکی و ڕامیاری و بەرنامە و کاری تایبەت بە خۆیانن.
سەرنج دەخاتە سەر چەند خاڵێکی گرنگ کە دەرگا دەکەنەوە بۆ تێگەیشتن لە تیۆری ئاڤانت-گارد، لەوانە: پەیوەندی نێوان ئاڤانت-گاردی-مێژوویی و ئاڤانت-گاردی-نوێ، ئاڤانت-گارد وەک دژە هونەری ئۆتۆنۆم، ڕامیاری ئاڤانت-گارد بەرامبەر بە دەسەڵاتی بازاڕ.
میتۆدی شیکاریی پەیڕەوکراوە تا بتوانێت پێگەی ڕاستەقینەی ئاڤانت-گارد دیاری بکات وەک ڕەوتێکی بەرهەڵستکاری کولتووری، جگە لەمە لە رووی تیۆرییەوە بەراوردکاری کراوە بە هۆی ئەو پارادۆکسەی کە لە نێوان هەندێک لە جووڵانەوەکانیدا هەیە.
توێژینەوەکە لە دەرئەنجامدا فۆڕمێک ئەداتە ئاڤانت-گارد کە ڕەهەندێکی پڕۆتێستی رامیاری کۆمەڵایەتی هەیە و دابڕ نیە لە ئێستاتیک، کە دەتوانێت لە یەک کاتدا بەرامبەر دەسەڵاتە ئیدیۆلۆجی و سەرمایەدارییەکاندا ڕابوەستێت.
التنزيلات
المراجع
Benjamin H. D. Buchloh, The Primary Colors for the Second Time: A Paradigm Repetition of the Neo-Avant-Garde, (Summer, 1986), The MIT Press, Vol. 37.
Claire Bishop, Artificial hells : participatory art and the politics of spectatorship, Verso, London, 2012.
Claire Bishop, Participation, Whitechapel and The MIT Press, London/ Cambridge, 2006.
Clement Greenberg, Towards a Newer Laocoon, (Julay-August 1940), Partisan Review 7, VII, No. 4, pp. 296-310.
Donald Kuspit, “From Critical Consciousness to Perverse Desublimation: The Deterioration of the Avant-Garde,” in Art and Aesthatics in the 90s, ed. Bergit Baroe (Oslo: Spartacus Forlag, 2000), 48.
Europe After the Rain, (1978) Mick Gold, BBC Film (DVD).
Evan Mauro, The Death and Life of the Avant-Garde: Or, Modernism and Biopolitics, (Fall 2012 - Spring 2013), Meditations, Vol. 26, No. 1-2.
Hal Foster. The Return of the Real (essays), Cambridge, Mass., MIT Press, 1996.
Jakub Stejskal, Rancière’s Aesthetic Revolution and Its Modernist Residues, (2012), Filozofski vestnik, Vol. 33, No. 2.
Lambert Zuidervaart, The Social Significance of Autonomous Art: Adorno and Bürger, (Winter, 1990), Aesthatic and Art Criticism, Vol. 48, No 1.
Marc James Léger, Don’t Network: The Avant Garde after Networks, Minor Compositions, Colchester / New York / Port Watson, 2028.
Mike Barrett, Conflict and Resolution of Modernism and the Historical Avant-garde, 20 March 2003, MIT OPEN COURSE WARE, 21G.031.
Oxford Advanced Learner's Dictionary of Current English. 8th edition. Oxford: Oxford University Press, 2010.
Peter Bürger,Theorie der Avantgarde (Frankfurt/Main: Suhrkamp, 1974); Theory of the Avant-Garde, trans. Michael Shaw (Minneapolis: University of Minnesota Press, 1984).
A. Rachel Schreiber, The (True) Death of the Avant-Garde, ISEA International, 2000.
Rosalind E. Krauss, The Originality of the Avant-Garde and. Other Modernist Myths, Cambridge, Mass., MIT Press, 1986.
Thomas Elsaesser, Art, Avantgarde and Autonomy: Why Art and Life May Have to Change Places, Kunsten’92, 2017.
Wood, P. 2002, ‘Modernism and the Idea of the Avant-Garde’, in Paul Smith & Carolyn Wilde (eds), A Companion to Art Theory, Blackwell Publishing Ltd, Oxford, Malden, pp. 215-228.
Yates McKee, Occupy and the End of Socially Engaged Art, (April 2016), e-flux, Issue #72.
